Καρλ Κρεγκ
Καρλ Κρεγκ είναι αρκετά χαρούμενος που γιορτάζει το παρελθόν του — συγκεκριμένα την καθυστερημένη 30η επέτειο του Planet E Communications, που λαμβάνει χώρα αυτό το Σαββατοκύριακο με μια νέα συλλογή και δύο παραστάσεις στο Movement ηλεκτρονική μουσική Φεστιβάλ στην πατρίδα του, το Ντιτρόιτ.
ΕξερευνώΑλλά με δεδομένο τους druthers του, ο Craig θα προτιμούσε να κοιτάζει μπροστά, αυτό ακριβώς κάνει Στο πόδι τον βρίσκει στα κεντρικά γραφεία του Planet E στο κέντρο του Ντιτρόιτ.
«Απλώς προσπαθώ να ανακτήσω τα οστά μου», λέει ο Κρεγκ. «Χρειάζεται λίγο χρόνο. Το βλέπω σαν να ήμουν χημικός, προσπαθώντας να βρω κάποια νέα φόρμουλα που θα αλλάξει τον κόσμο. Ίσως πρέπει να έχω ένα πρότυπο, αλλά δεν το έχω. Πάντα προσπαθώ να αναδημιουργώ τον τροχό κάθε φορά που έρχομαι εδώ».
Ωστόσο, ενώ το μέλλον προμηνύεται, ο Craig θα χρειαστεί ένα λεπτό για να απολαύσει το παρελθόν του Planet E. Την Παρασκευή (27 Μαΐου) κυκλοφορεί Πλανήτης Ε 30 , μια (το μαντέψατε) συλλογή 30 κομματιών που περιλαμβάνει τη δουλειά του με μια ποικιλία διαφορετικών ονομασιών, συμπεριλαμβανομένου του δικού του, καθώς και των Paperclip People, 69 και Innerzone Orchestra και της παγκόσμιας συντριβής «Bug in the Bass Bin». Το comp διαθέτει επίσης εκδόσεις Planet E για το Detroit Experiment, Niko Marks, Fabrice Lig, Waajeed, Moritz Von Oswald, John Dixon και άλλους.
Κατά τη διάρκεια του Movement, εν τω μεταξύ, ο Craig θα παίξει δύο σετ — πρωτοσέλιδο στη σκηνή Stargate το Σάββατο (28 Μαΐου) και σε συνεργασία με τον James Murphy της LCD Soundsystem την Κυριακή (29 Μαΐου) στο Waterfront Stage. «Είναι υπέροχο να το βλέπω επιτέλους να συνεχίζει», λέει ο Κρεγκ για το Movement, το οποίο παραγκωνίστηκε από την πανδημία το 2020 και το 2021.
Ο Κρεγκ ήταν μέλος της αρχικής δημιουργικής ομάδας και καλλιτεχνικός διευθυντής για τα δύο πρώτα χρόνια της εκδήλωσης (τότε γνωστά ως Φεστιβάλ Ηλεκτρονικής Μουσικής του Ντιτρόιτ), αλλά απολύθηκε αμφιλεγόμενα το 2001 και στη συνέχεια μήνυσε τους αρχικούς διοργανωτές για παραβίαση της σύμβασης. Επανήλθε από τη νέα διοίκηση για να υπηρετήσει ξανά ως καλλιτεχνικός διευθυντής το 2010 και έκτοτε είναι πιστός συμμετέχων και υποστηρικτής, αν και δεν έχει επίσημο ρόλο αυτή τη στιγμή.
«Όταν το DEMF συνέβη το 2000, δεν μπορούσα παρά να ονειρευόμουν ότι θα γινόταν ακόμα ένα φεστιβάλ 22 χρόνια αργότερα, οπότε αυτό είναι εκπληκτικό», λέει ο Craig. «Χαίρομαι που συμμετείχα στην αρχή και είμαι χαρούμενος που συνεχίζει και θα επιστρέψει πιο δυνατός φέτος – ελπίζω για άλλα 20 χρόνια».
Όσο για τα 30 χρόνια του Planet E — τα οποία ξεκίνησε το 1991 — ο Craig ακούγεται τόσο αναπάντεχος όσο και απογοητευμένος. «Ξέρεις, τα 30 χρόνια είναι ένα από εκείνα τα πράγματα στα οποία αρχίζεις να κοιτάς πίσω, όπως «Την έβγαινα πριν από 30 χρόνια;» σημειώνει. «Είναι, σαν, αυτή η ρομαντική ιδέα που δεν μπορώ να πιστέψω ότι ήταν πριν από 30 χρόνια, γιατί δεν είναι 30 χρόνια. Ίσως… 10; Αλλά όχι 30». Η αποστολή του Κρεγκ, ωστόσο, δεν έχει αλλάξει σημαντικά από όταν έφυγε από το Transmat του μέντορα Derrick May επιγραφή να χτυπήσει μόνος του.
«Η αποστολή ήταν DIY, κάντε το μόνος μου», θυμάται. «Όταν δούλευα με τον Ντέρικ Μέι, με καθοδηγούσε, αλλά έκανα τόσο πολλή μουσική που ένιωθα ότι δεν χρειαζόμουν τον περιορισμό κάποιου να μου πει αν κάτι ήταν καλό ή κάτι κακό. Όπως οι περισσότεροι μουσικοί πιστεύεις ότι όλα είναι καλά, αλλά είχα αυτά τα δύο χρόνια με τον Derrick όπου με καθοδηγούσε, με κράτησε από το χέρι, με καθοδήγησε για να με βοηθήσει να καταλάβω τι ήταν καλό και τι κακό. Αλλά φτάνεις σε ένα σημείο που νιώθεις ότι πρέπει να βγεις έξω μόνος σου, και το έκανα».
Μαζί με την καθυστερημένη 30η του Planet E, φέτος σηματοδοτεί την πραγματική 30η για το απίστευτα επιδραστικό 'Bug in the Bassbin', το οποίο έγινε το αγαπημένο των DJs σε όλο τον κόσμο και ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου επιτάχυναν την κυκλοφορία των 33 στροφών στις 45 στροφές ανά λεπτό. και βοήθησε στη δημιουργία ενός προτύπου για το κίνημα των drum 'n' bass που ήρθε μετά από αυτό. «Ήταν ένα κομμάτι που απλώς λάτρεψα, αλλά… έκανε τα βλέμματα με διαφορετικούς τρόπους για διαφορετικούς ανθρώπους… και σε διαφορετικές χώρες», λέει ο Craig. «Σε άλλα μέρη, το έπαιξαν με τη σωστή ταχύτητα, και στην Αγγλία το έπαιξαν στα 45 και δείτε τι έγινε.
«Αυτό είναι το σπουδαίο πράγμα για το Planet E. Αν ήταν στο χέρι μου να προσπαθήσω να πατήσω αυτόν τον δίσκο σε δισκογραφική κάποιου άλλου, πιθανότατα δεν θα είχε βγει ποτέ. Είναι ένα από εκείνα τα κομμάτια με τα οποία πρέπει να περνάς χρόνο και δεν ξέρω αν κάποια άλλη techno δισκογραφική θα είχε καταρρεύσει με αυτό. Κομμάτια όπως το (Paperclip People's) «Throw» πιθανότατα δεν θα είχαν κυκλοφορήσει ποτέ αν δεν είχα τη δική μου δισκογραφική. Αν είχα μείνει στην ετικέτα κάποιου άλλου, πιθανότατα θα αποσυρόμουν από το προηγούμενο γραφείο αυτή τη στιγμή».
Ο εορτασμός του Planet E 30th περιλαμβάνει επίσης επανεκδόσεις κλασικών τίτλων δισκογραφικών και ηχογραφήσεων με το ψευδώνυμο Detroit Love του Craig. Το ορόσημό του Party/After-Party Η εγκατάσταση στο μουσείο Dia Beacon στην πολιτεία της Νέας Υόρκης βρίσκεται σε εξέλιξη και συνεργάζεται με την επιμελήτρια τέχνης του Ντιτρόιτ Elysia Borowy για μια νέα γκαλερί που ονομάζεται 1364, μετά τη διεύθυνσή της στη γειτονιά Lafayette Park της πόλης. Η εναρκτήρια έκθεση του μινιμαλιστικού χώρου, που χρονολογείται στο Movement, περιλαμβάνει μόνο δύο έργα - μια δημιουργία μικτών μέσων του καλλιτέχνη Cameron Spratley από το Σικάγο και μια ασπρόμαυρη εικόνα του Prince από τον βετεράνο φωτογράφο του Ντιτρόιτ, Leni Sinclair.
«Πάντα ψάχνω για προκλήσεις, κάτι νέο», λέει ο Craig. «Αν κάνω άρπα στα 30, τότε αρχίζω να σκέφτομαι την ηλικία, τη δική μου ηλικία, τη δική μου θνησιμότητα, όλα αυτά τα πράγματα και δεν με ενδιαφέρει πραγματικά να σκέφτομαι έτσι. Με ενδιαφέρει να προχωρήσω και να γίνω τρελός επιστήμονας και να αναζητήσω αυτή τη νέα φόρμουλα που θα ξεπεράσει τα όρια και θα αλλάξει τον κόσμο».